29/2/12

Η απαράδεκτη εικόνα του κοιμητηρίου

Στην τελευταία μου επίσκεψη στο Ζέλι το σαββατοκύριακο των Αποκριών, επισκέφτηκα το κοιμητήριο και για μια ακόμα φορά διαπίστωσα την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ιερός αυτός χώρος. Σπασμένα μάρμαρα, οστεοφυλάκια και κάθε είδος υλικά βρίσκονται παρατημένα κατά μήκος της περίφραξης συνθέτοντας μια εικόνα απαράδεκτη. Μεγάλο θέμα επίσης η έλλειψη χώρου ταφής, αφού κάποια σημεία είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτα που το πέρασμα γίνεται μετ' εμποδίων. 

Το πρόβλημα του χώρου αναφέρεται στο πρακτικό  της συνεδρίασης του τοπικού συμβουλίου ήδη από τις 16/3/2011 όπου γράφεται ότι οφείλεται κυρίως στη μη εκταφή  των ενταφιαζομένων πέραν του χρονικού ορίου των 7 ετών, που προβλέπει ο κανονισμός λειτουργίας του κοιμητηρίου, λόγω ΅άρνησης΅ των οικείων τους!! Στο ίδιο πρακτικό αποφασίστηκε η επιβολή προστίμου 500 Ευρώ ανά έτος σε όσους παραβιάζουν το χρονικό όριο ταφής (Αριθμός απόφασης 3/2011). Όμως ακόμα και με αυτό το μέτρο το θέμα δε φαίνεται να έχει λυθεί. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να τονίσω, ότι στα κοιμητήρια των πόλεων δε δίνεται ούτε μια μέρα παράταση πέραν του χρονικού ορίου, που είναι στις περισσότερες περιπτώσεις 3 και όχι 7 χρόνια.  Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον παράλογη η άρνηση ορισμένων, όταν ξέρουν καλά, ότι προκαλούν, από πείσμα και μόνο, ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.

Σε άλλο πρακτικό της 10/10/2011 με την υπ' αριθμ. 6/2011 Απόφαση εγκρίθηκαν οι παρακάτω εργασίες προκειμένου να γίνει το κοιμητήριο πιο λειτουργικό :

  1. Κατασκευή διαδρόμων καινούργιων τάφων και εκσκαφή βράχων.
  2. Κατασκευή διαδρόμου πλάτους 3 (τριών) μέτρων και μήκους περίπου 40 (σαράντα) μέτρων.
  3. Κατασκευή τοίχου αντιστήριξης στην είσοδο του κοιμητηρίου μήκους 6 (έξι) μέτρων και ύψους 1 (ένα) μέτρου περίπου.
  4. Κατασκευή τοίχου μήκους 10 (δέκα) μέτρων και ύψους 2 (δύο) μέτρων περίπου σε υπάρχον υπόστεγο.
  5. Επίχρισμα εσωτερικού και εξωτερικού τοίχου στο χώρο του οστεοφυλακίου.
Πέρα όλων των παραπάνω εργασιών, θα έπρεπε να είχε προταθεί και η δημιουργία  οστεοφυλακίων κατά μήκος του περιβόλου, για να λυθεί το πρόβλημα της "αταξίας" που επικρατεί και να καμφθούν οι όποιες αντιρρήσεις σχετικά με τις εκταφές, αφού τώρα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την τοποθέτηση των οστών.





28/2/12

Στήριξη στις ευπαθείς ομάδες από το Δήμο Αμφίκλειας Ελάτειας για το χαράτσι της ΔΕΗ

Ο Δήμος Αμφίκλειας - Ελάτειας παρέχει στήριξη στους συμπολίτες μας που αδυνατούν να πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ, πιο κάτω θα βρείτε τη σχετική ανακοίνωση, όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Δήμου σήμερα 28.2.2012:
"Στήριξη του Δήμου στις ευπαθείς ομάδες.

Ενα βίντεο για το Ζέλι μας....


27/2/12

Απόκριες 2012

Κάθε φορά αναρωτιέμαι γιατί να μη μπορούμε ποτέ να συντονιστούμε όλοι ώστε κάτι καλό να βγει για τον τόπο που μεγαλώσαμε. Το Ζέλι τις Απόκριες είχε μια εικόνα εγκατάλειψης. Καμία εκδήλωση, τίποτα που να θυμίζει ότι το συγκεκριμένο σαββατοκύριακο δεν είναι σαν όλα τα άλλα. Και δικαιολογία δεν είναι η οικονομική κρίση. Έχουμε τόσα έθιμα, που θα μπορούσαν να αναβιώσουν και δεν έχουν κανένα κόστος. Γιατί ποτέ τίποτα δε μπορεί να γίνει? Τι φταίει και δε μπορούμε  να συνεργαστούμε όλοι ώστε να περάσουμε καλά? 

Είναι πραγματικά κρίμα τόσος κόσμος να μην έχει κάτι να δει και να χρειάζεται να μετακινηθεί για να δει ένα καρναβάλι ή ένα έθιμο που αναβιώνει σε διπλανά χωριά τη στιγμή που θα μπορούσαμε να έχουμε τα ίδια και καλύτερα και στο χωριό μας.

Το Ζέλι χρόνο με το χρόνο φθίνει και είναι άμεση ανάγκη να συντονιστούν όλοι, ο δήμος, το τοπικό συμβούλιο, οι σύλλογοι, το χορευτικό ακόμα και η ομάδα αλλά και όλοι εμείς που σ' αυτον τον τόπο μεγαλώσαμε, προκειμένου να αλλάξει λίγο το σκηνικό του γήρατος. Και για όσους πουν ότι υπάρχουν χιλιάδες αλλά θέματα που πρέπει να λυθούν, πριν τις εκδηλώσεις, θα πω απλά, πως συμφωνώ, αλλά αυτά τα μικρά είναι που θα μας μάθουν να συνεργαζόμαστε, ώστε να καταφέρουμε να χειριστούμε και τα μεγάλα.

Είπαμε το νερό..νεράκι...

Για μια ακόμα φορά παρουσιάστηκε βλάβη στο δύκτιο ύδρευσης με αποτέλεσμα να διακοπεί το νερό από το μεσημέρι το Σάββάτου  25.2.2012 . Το πρόβλημα μέχρι και σήμερα Δευτέρα 27/2/2012 που έφυγα από το χωριό δεν είχε διορθωθεί. Είναι απαράδεκτο εν έτη 2012 να χρειάζονται τρείς μέρες για να αποκατασταθεί η υδροδότηση. Δυστυχώς, το φαινόμενο είναι πολύ συχνό. Οι συνεχείς διακοπές καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη - για να μην πω αδύνατη- τη διαβίωση,  τόσο  των επισκεπτών, όσο κυρίως των μόνιμων κατοίκων. 

Είναι καιρός ο Δήμος να δει σοβαρά το θέμα και να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να λυθεί δια παντός. Στη εποχή που η τεχνολογία καλπάζει είναι αδιανόητο 1000 και πλέον άνθρωποι να ζουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στερούμενοι το πολυτιμότερο για τη ζωή αγαθό και κανείς να μη ενδιαφέρεται ώστε αυτή η ομηρία να πάψει.

21/2/12

Ημερολόγιο Πανζελιακού

Το Δ.Σ. του Πανζελιακού δημιούργησε ένα ωραίο ημερολόγιο με φωτογραφίες από το παρελθόν και το παρόν της ομάδας για την ενίσχυσή της. Είναι υποχρέωση όλων μας να αγοράσουμε έστω κι ένα καθώς κάθε καλή πρωτοβουλία πρέπει να αναγνωρίζεται και να ενισχύεται.

Όποιος θέλει να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια να απευθυνθεί στο Δημήτρη Αγγελή, Κατάστημα MULTIFONE - VODAFONE, Εθνικής Αντιστάσεως 72, Καισαριανή, τηλ 210 72 20 052.


Ποιός φταίει ?

H Eυρώπη συμφώνησε και η Ελλάδα άλλη μια φορά "σώθηκε" από την ενδεχόμενη χρεοκοπία.Γιατί μας έσωσαν? Όχι βέβαια γιατί είναι πονόψυχοι. Με το που ανακοινώθηκε ότι υπήρξε συμφωνία, το Ευρώ, αυτόματα, ενισχύθηκε έναντι του Δολλαρίου κι αυτό μεταφράζεται, σε απλά ελληνικά, κέρδος, κέρδος και..κέρδος για τους ισχυρούς εταίρους μας.

Η μόνιμη παρουσία της Τρόικα στη χώρα μας είναι αυτό που κυρίως αποδεχτήκαμε για να "σωθούμε" Ήταν αναμενόμενο. Κανείς δε δανείζει αν δεν έχει τη μεγαλύτερη δυνατή εξασφάλιση και ,δυστυχώς, αποδείξαμε ότι μόνοι μας όλο αυτό είμαστε ανίκανοι να το διαχειριστούμε.

Ποιος φταίει όμως που φτάσαμε ως εδώ? Πολλές οι απόψεις. Ξεκινάνε με το λογικό ότι για όλα φταίνε οι ανίκανοι πολιτικοί που τόσα χρόνια μας κυβερνούσαν..μέχρι και τις παράξενες θεωρίες συνωμοσίας περί σχεδίου καταστροφής της Ελλάδας από τις ξένες δυνάμεις

Όμως, μήπως είναι καιρός να αναλογιστούμε κι εμείς, ως πολίτες, τη δική μας ευθύνη? Είμαστε πραγματικά ανευθυνοι που μας "έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι"? Ο καθένας από εμάς έχει βάλει έστω κι ένα χαλίκι σ΄αυτό το τερατούργημα. Από τον αγρότη που δήλωνε στρέμματα που δεν είχε κι επιδοτούταν όλα αυτά τα χρόνια για αυτά, από τον ελεύθερο επαγγελματία και τον βιομήχανο που έβγαζε εκατομμύρια και δήλωνε ψίχουλα, από τον απλό πολίτη που προκειμένου να του επιτραπεί να παρανομήσει έδινε τα "φακελάκια", από το δημόσιο υπάλληλο που χρηματιζόταν ασύστολα προκειμένου να "παρακάμψει" το νόμο, από τον εργαζόμενο που προσκυνούσε το συνδικαλιστή αν και ήξερε ότι χρησιμοποιούσε το συνδικαλισμό ως βατήρα για το βουλευτιλίκι και κυρίως από τον ψηφόρο που ενώ γνώριζε τους κλέφτες τους συντηρούσε στα αξιώματα τους ψηφίζοντάς τους ξανά και ξανά. Τυφλωμένοι όλοι από την καλοπέραση είχαμε αποδεχτεί κι ανεχόμασταν όλα αυτά τα χρόνια όσα με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούσαν στην καταστροφή.

Αν ετούτος ο τόπος έχει έστω και μια ελπίδα, αυτή είναι μόνο η αλλαγή νοοτροπίας. Να καταλάβουμε πως αν οι ίδιοι δεν αλλάξουμε , τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν αυτό δε μπει στο πετσί μας θα μείνουμε ες αεί σαν τους "Μοιραίους" στο ποίημα του Βάρναλη να αναρωτιόμαστε:
"Φταίει το ζαβό το ριζικό μας? , φταίει ο θεός που μας μισεί ?...σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα" 

20/2/12

Μια ιδέα για τις απόκριες

Οι Απόκριες πλησιάζουν και κάποιοι θα ανεβούμε στο Ζέλι. Σκεφτόμουν, λοιπόν, πώς θα μπορούσαμε, μια και ο Δήμος λόγω οικονομικής στενότητας, δεν έχει προβλέψει καμία εκδήλωση, να κάνουμε λίγο πιο ενδιαφέρον το τριήμερο και συνάμα να θυμηθούμε και λίγο τα παιδικά μας χρόνια.

Θα ήταν ωραία εκδήλωση είτε το Σάββατο είτε την Κυριακή το βράδυ να αναβιώσει το έθιμο της φωτιάς. Κι αφού πλέον δεν είναι δυνατό να γίνει αυτό σε κάθε γειτονιά, μπορεί να γίνει στην πλατεία. Χωρίς αεροζόλ και λάστιχα, βέβαια, προς αποφυγή παραπόνων :) Το καλό είναι, ότι το συγκεκριμένο έθιμο δε χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία και μπορεί αμέσως να διοργανωθεί, χρειάζονται μόνο λίγα ξύλα, καλή διάθεση και συμμετοχή για να περάσουμε όλοι μια βραδιά, που θα μας κάνει να χαρούμε αλλά και να θυμηθούμε.




17/2/12

Πινακοθήκη, Αρχαία Ολυμπία...μετά τι?

Η πρώτη είδηση που παίζει από το πρωί στα δελτία ειδήσεων είναι η κλοπή των εκθεμάτων από το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας. Ένα γεγονός λυπηρό και προσβλητικό για μια χώρα που διαθέτει σπάνια πολιτιστική κληρονομιά αλλά, ως φαίνεται, δεν είναι ικανή να τη διαφυλάξει.

Ο σημαντικότερος "πρέσβης" της Ελλάδας παγκοσμίως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ως έθνος έχουμε ιερή υποχρέωση να προστατεύουμε καλύτερα κι από τον ίδιο μας τον εαυτό τη συγκεκριμένη κληρονομιά. Όμως για μια ακόμα φορά αποδειχτήκαμε λίγοι.

Έχω επισκεφτεί τους περισσότερους από τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας και, δυστυχώς, έχω ιδίοις όμμασι διαπιστώσει την παντελή έλλειψη φύλαξης τους. Στις Μυκήνες , στην Ακροκόρινθο και στην Κνωσσό δεν υπάρχει πουθενά υπάλληλος να επιβλέπει τους επισκέπτες, το ίδιο και στην Ακρόπολη που η φύλαξη περιορίζεται μόνο στην πύλη. Οποιοσδήποτε μπορεί φεύγοντας να πάρει μαζί του κι ένα "ενθύμιο" χωρίς κανείς να τον αντιληφθεί. Μοναδική εξαίρεση και φωτεινό παράδειγμα ο Αρχαιολογικός χώρος της Βεργίνας. 

Η πολιτεία θα έπρεπε να ξοδέψει και την τελευταία της δεκάρα για την προστασία των μνημείων που πάντα μας κάνουν περήφανους και δεν θα έπρεπε να ξεχνάει ότι αρχαίοι θησαυροί είναι αναντικατάστατοι και κάθε αντικείμενο που χάνεται παίρνει μαζί του κι ένα κομμάτι του παζλ της ιστορίας μας. 

16/2/12

H τσικνοπεμπτη

Οι εβδομάδες που ορίζουν το Τριώδιο είναι η Απολυτή , η Απόκρεω  και η Τυροφάγος. Η Πέμπτη της εβδομάδας των Απόκρεω ονομάζεται και "τσικνοπέμπτη". Σύμφωνα με το έθιμο την ημέρα αυτή επιβάλλεται η κρεοφαγία, όπως εξάλλου μαρτυρά και το όνομα που προέρχεται από τις λέξεις τσίκνα (μυρωδιά ψητού κρέατος) + Πέμπτη. 

Οι ρίζες του εθίμου είναι άγνωστες. Ίσως πρόκειται για παγανιστικό έθιμο που ενσωματώθηκε, όπως και τόσα άλλα, στις χριστιανικές συνήθειες και συνεχίστηκε στους αιώνες. Ας μην ξεχνάμε ότι η μεγαλύτερη προσφορά των Αρχαίων Ελλήνων στους θεούς τους ήταν η τσίκνα των ζώων που θυσίαζαν προς τιμήν του. Η Τσικνοπέμπτη γιορτάζεται και στο Ζέλι, όπως σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, με φαγητό, ποτό και γλέντι.

Πολλές οι μνήμες από τις Τσικνοπέμπτες των παιδικών μου χρόνων, αρχικά στα καφενεία του χωριού στα μέσα της δεκαετίας του '80 κι αργότερα στις αρχές τις δεκαετίας του '90 στην ταβέρνα του Τσουγγάνη. Τα εδέσματα απλά, προβατίνα στη σούβλα, σαλάτα, ψωμί και φέτα, γκουρμεδιές στο Ζέλι δεν είχαμε. Άφθονο κρασί και γλέντι μέχρι πρωϊας. 

Ο κόσμος ήξερε να τιμά και να χαίρεται τις ξεχωριστές μέρες του χρόνου κι έτσι καταλάβαινε και το νόημα των γιορτών. Κι όλα αυτά συνέβαιναν σε μια εποχή πολύ κοντινή στη σημερινή, που δυστυχώς όλες οι μέρες μοιάζουν ίδιες και τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί.

15/2/12

Δημοτικό συμβούλιο ..μετά καρπαζιάς

Έντονο επεισόδιο έλαβε χώρα στο δημαρχείο Αμφίκλειας την Παρασκευή 10/2/2012 μεταξύ των συμβούλων της πλειοψηφούσας παραταξης κ.κ. Καλλιακούδα και Βαφειά. Σύμφωνα με το Lamia report οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι ήρθαν στα χέρια σε συνάντηση που είχαν οι δημοτικοί σύμβουλοι με νέους της Αμφίκλειας με αφορμή συζήτηση για το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Αμφίκλειας - Ελάτειας το οποίο o κος Βαφειάς καταψήφισε.

Είναι λυπηρό σε αυτή την εποχή που η συνεργασία όλων μας είναι απαραίτητη να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Προτεραιότητα των δημοτικών συμβούλων θα έπρεπε να είναι η άμεση επίλυση των τόσων προβλημάτων που έχει η περιοχή μας και όχι οι καρπαζιές ....







http://www.lamiareport.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=44741&Itemid=68

O Παπούλιας κι ο μισθός του

Μόλις σήμερα, ο αξιότιμος  κος Κάρολος Παπούλιας, ζήτησε από τον Υπουργό Οικονομικών να "τον απαλλάξει από το μισθό που λαμβάνει ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας" , προκειμένου να συμβάλλει και αυτός με τη σειρά του στη διάσωση της χώρας.

Δυο χρόνια μετά την προσφυγή μας στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ κι ενώ ο ελληνικός λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα, έρχεται με αυτή την κίνηση να αποδείξει τι? Ότι συμπάσχει με τον άνεργο που δεν έχει τα μέσα να επιβιώσει, ή με τον εργαζόμενο και το συνταξιούχο, που τον τελευταίο καιρό έχουν δει τις αποδοχές τους να μειώνονται σημαντικά , για να μην πω να εκμηδενίζονται?

Τόσο καιρό, που η χώρα ταλανίζεται από την κρίση και πολιτικές θύελλες ξεσπούν με κάθε ευκαιρία, είναι ο μόνος, που θα μπορούσε, ίσως, μέσω της παραίτησής του, να δώσει μια λύση. Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά,  χωρίς φόβο και πάθος, συναίνεσε και συναινεί αδιαμαρτύρητα σε όλα όσα οι πολιτικοί αρχηγοί και η τρόικα επιβάλλουν. 

Ας πάψουν, λοιπόν, οι κορώνες και οι έπαινοι για την πρωτοβουλία του Προέδρου, γιατί πλέον δεν πείθουν κανέναν. Το μόνο που ταιριάζει να λέγεται είναι το γνωστό απόσπασμα από το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο: "Ουαι υμίν γραμματείς και φαρισαίοι, ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ ότι  καθαρίζετε το έξωθεν τού ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας."




14/2/12

Σας ευχαριστώ

Αγαπητοί μου φίλοι,

με μεγάλη μου χαρά βλέπω ότι το συγκεκριμένο ιστολόγιο έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον σας και οι επισκέψεις είναι συχνές. 

Θέλω να σας ευχαριστήσω για το χρόνο που διαθέτετε να διαβάσετε τα άρθρα μου


Είναι σημαντικό για μένα να γνωρίζω πόσοι και κυρίως ποιοί από σας με παρακολουθείτε και γι' αυτό σας παρακαλώ είτε να εγγραφείτε στο blog (υπάρχει σχετική παραπομπή στο παράθυρο "Αναγνώστες") είτε να αξιολογείτε τα άρθρα (στο τέλος κάθε άρθρου υπάρχουν δύο κουτιά "Ενδιαφέρον" και "Αδιάφορο" τα οποία μπορείτε να κλικάρετε). 

Περιμένω τα σχόλια, τις ιδέες και τις πληροφορίες σας ως σχόλια στο κάθε άρθρο, διαφορετικά - αν δεν θέλετε να το κάνετε δημόσια - στο εμαίλ despina.zelianaiou@gmail.com.


Σας ευχαριστώ και πάλι για την ανταπόκρισή σας.

Οπούντιοι Λοκροί

Μπορεί το όνομα του χωριού μας να προέρχεται, σύμφωνα με μια άποψη από τους Οζολούς Λοκρούς, γεωγραφικά, όμως, το Ζέλι βρίσκεται  στην Οπούντια Λοκρίδα.

Σύμφωνα με το Στράβωνα (Γεωγραφικά , Θ' κεφ. 3) οι Οπούντιοι Λοκροί κατοικούσαν από την Αρχαϊκή εποχή στο μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Φθιώτιδας και ήταν διαχωρισμένοι σε δύο φύλα τους Οπούντιους (από την πόλη Οπούς) και τους Επικνημίδιους  (από το όρος Κνήμις) Λοκρούς.  Πρωτεύουσα ήταν η πόλη Οπούς ή Οπούντας (Αταλάντη). Σημαντικότερες πόλεις ήταν το Θρόνιο, η Σκάρφη, ο Κύνος (Λιβανάτες), ο Δαφνούς (Άγιος Κωνσταντίνος), η Τάρφη, η Βήσσα και η Ελάτεια.  

Το πολίτευμα των Λοκρών ήταν δημοκρατικό και σε αντίθεση με άλλες πόλεις – κράτη της αρχαίας Ελλάδας δεν ίσχυε το καθεστώς της δουλείας. Ο  Παραρρηγόπουλος στην "Ιστορια του Ελληνικού Έθνους" αναφέρει  ότι συχνά  εμπαιζόταν από τους συγχρόνους τους για το ότι δεν χρησιμοποιούσαν δούλους. Τα κτήματά τους τα καλλιεργούσαν φτωχοί αλλά ελεύθεροι πολίτες.


'Ελαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο, με 40 πλοία και αρχηγό τον Αίαντα το Λοκρό, όπως αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα. Συμμετείχαν "πανστρατιῇ" (με όλοκληρο το στρατό τους), σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, στη μάχη των Θερμοπυλών και στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου με 7 πλοία. Παρουσιάζονται ως πολεμιστές μεγάλης ανδρείας, που τιμούσαν ιδιαίτερα το θεό του πολέμου 'Αρη.

Τα χνάρια των Οπουντίων Λοκρών σβήνουν με την κατάκτηση του Οπούντα από τους Ρωμαίους το 195 π.Χ..

Αργυρά νομίσματα των Οπουντίων Λοκρών
4ος π.Χ. αιώνας










13/2/12

Οι μασκαράδες

'Αλλος ένας "θεσμός" της περιόδου των Αποκριών ήταν οι μασκαράδες. Το έθιμο κορυφωνόταν την τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς με παρέες νεαρών, κυρίως, να μεταμφιέζονται και να γυρνάνε είτε στις φωτιές που άναβαν στις γειτονιές, είτε στα σπίτια, όταν ο καιρός δεν επέτρεπε "εξωτερικές δραστηριότητες".

Τα κοστούμια απλά κι ευφάνταστα. Τα μπαούλα και οι γιούκοι άνοιγαν και ό,τι μπορούσε να βρεθεί χρησιμοποιούταν. Τα μισοφόρια και τα μαντήλια των γιαγιάδων, τα γαμπριάτικα κοστούμια  και τα στρατιωτικά των πατεράδων, τα φουστάνια και τα νυφικά των μανάδων, ακόμα μεσάλια, σεντόνια και μαντανίες. 

Γέμιζαν οι δρόμοι από "γριές", "νύφες", "γαμπρούς" , "στρατηγούς" και "φαντάσματα" , οι έννοιες "batman", "superman", "spiderman", παντελώς άγνωστες. Με κόστος μηδέν το κέφι άναβε. Τα σπίτια άνοιγαν, χωρίς φόβο, όπως και οι καρδιές των ανθρώπων.Μνήμες μια άλλης εποχής που η ανθρωπιά περίσσευε κι η εγκληματικότητα ήταν μια λέξη άγνωστη.


12/2/12

Οι φωτιές της Αποκριάς

Καθώς οι Απόκριες πλησιάζουν, ήρθε στο νου μου ένα έθιμο που πρόλαβα και βίωσα στο Ζέλι στα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια. Μιλάω για τις φωτιές που άναβαν στις γειτονιές κάθε βράδυ από την Τσικνοπέμπτη μέχρι και την Κυριακή της Αποκριάς.

Οι προετοιμασίες πυρετώδεις, από νωρίς το απόγευμα να μαζευτούν τα ξύλα, είτε ζητώντας τα από τους γείτονες, είτε κλέβοντας τα , όταν δεν βρίσκαμε ανταπόκριση ή όταν αργά το βράδυ πια μας τέλειωναν τα "νόμιμα" και θέλαμε να μείνουμε λίγο ακόμα.

Με το που έπεφτε το σκοτάδι  η φωτιά άναβε στο κέντρο της γειτονιάς και όλοι μικροί - μεγάλοι συγκεντρωνόμασταν γύρω της. Μουσική, χορός, ανέκδοτα, παιχνίδι , κουβέντα, γλυκά απαραίτητα και  κανέναν μεζεδάκι με λίγο κρασί που και που για να ανάβουν τα αίματα. Καμία φορά και καυγάδες, όταν κάποιος γείτονας φοβόταν μην του καπνιστεί το σπίτι κι επέμενε να σβήσει η φωτιά, χωρίς, ωστόσο, να το πετυχαίνει. Αλλά και κατασκοπία στις άλλες γειτονίες να δούμε πόσο μεγάλες ήταν οι δικές τους φωτιές και όποτε κρινόταν αναγκαίο δεν έλειπαν κι οι "δολιοφθορές" για να μη μας ξεπεράσουν οι αντίπαλοι.

Πολλά και τα ευτράπελα, ακόμα θυμάμαι το πάθημα του γείτονά μας - που κάθε βράδυ έβγαινε μ' ένα τενεκέ νερό  για .."πυρόσβεση" - όταν μια μέρα αλλάξαμε τον τενεκέ με το νερό στην αυλή του μ' έναν με πετρέλαιο. Κι εκεί που ήταν σίγουρος οτι η φωτιά θα σβήσει έμεινε "κάγκελο" όταν την είδε να φουντώνει.

Ωραίο το έθιμο και είναι κρίμα που πλέον δεν υπάρχει. Ο κόσμος διασκέδαζε, ερχόταν κοντά, κουβέντιαζε και συνεργαζόταν και ίσως να είναι αυτό το αντίδοτο στις δύσκολες ώρες που περνάμε, να αναβιώσουν όλα εκείνα τα έθιμα που τόσο μας έδεναν.


11/2/12

Οζολοί Λοκροί

Aναφορικά με το όνομα Ζέλι δύο θεωρίες έχουν διατυπωθεί. Η πρώτη και ίσως επικρατέστερη ότι προέρχεται από τη σλάβικη λέξη "Ζελιινάακοβ" που σημαίνει πράσινη πλαγιά. Η δεύτερη αναφέρει ότι το όνομα Ζέλι προήλθε από τους  Οζολούς ή Εσπερίους Λοκρούς που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής.

Αξίζει, λοιπόν, να αφιερώσουμε λίγες γραμμές σ' αυτό το σχετικά άγνωστο φύλο των Λοκρών και να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Ο Στράβων στα "Γεωγραφικά " (Θ, 3.1) αναφέρει ότι οι Εσπέριοι ή Οζολοί Λοκροί ήταν εγκατεστημένοι  στο δυτικό τμήμα της περιοχής της Λοκρίδας, δυτικά των Δελφών και χωριζόταν από την Οπουντία Λοκρίδα με το όρος Παρνασσός. Βόρεια συνόρευαν με την Δωρίδα, ανατολικά με την Φωκίδα, δυτικά με την Αιτωλία και νότια με τον Κορινθιακό κόλπο. Πρωτεύουσα τους ήταν η Άμφισσα και σημαντικότερες πόλεις η Ναύπακτος, το Ευπάλιον, η Οιάνθη και η Αλόπη. Έμβλημά τους ήταν ο αστερισμός "Έσπερος" (αποσπερίτης).

Το όνομα Οζολοί Λοκροί, σύμφωνα με τον Παυσανία, προήλθε από το ρήμα όζω που σημαίνει μυρίζω άσχημα, επειδή κατά μία εκδοχή δεν φορούσαν ενδύματα από ύφασμα αλλά προβιές ζώων. Ο δε Στράβων υποστηρίζει ότι η ονομασία προέρχεται από το δύσοσμο νερό που έρεε από Λόφο Ταφιασσό, μυθικό τάφο του Κενταύρου Νέσσου. 

Λόγω των ορεινών όγκων της περιοχής τους ήταν απομονωμένοι και πολιτισμικά κατώτεροι των συγγενών τους Οπουντίων Λοκρών. Αναφέρονται τον καιρό του Πελοποννησιακού πολέμου από τον  Θουκυδίδη ως ημι-βάρβαροι όπως οι Αιτωλοί και οι Ακαρνάνες. 

Οι Οζολοί Λοκροί διατήρησαν την ονομασία τους μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή, από εκεί έπειτα κι έπαψαν να αναφέρονται ως ξεχωριστό φύλο.

Αργυρό νόμισμα Οζολών Λοκρών 5ος π.Χ. αιώνας


Aίας ο Λοκρός

"Toυς Λοκρούς τους κυβερνούσε ο γοργοπόδαρος Αίας ο γιός του Οϊλέα,
πιο μικρόσωμος, όχι τόσος όσος ο Αίας ο γιος του Τελαμώνα. 
Ήταν μικρός και φορούσε λινό θώρακα στο κοντάρι 
όμως ξεπερνούσε όλους τους Έλληνες και τους Αχαιούς.
Αυτοί κατοικούσαν στον Κύνο και στον Οπούντα και στην Κάλλιαρο
 και στη Βήσσα και στη Σκάρφη και στις όμορφες Αυγείες 
και στην Τάρφη και στο Θρόνιο κοντά στο ρέμα του Βοάγριου.
Αυτόν ακολουθούσαν 40 μαύρα καράβια των Λοκρών 
που κατοικούσαν απέναντι απ' την ιερή την Εύβοια."


Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Β’ στίχοι  525-535
Μετάφραση : Νίκος Καζαντζάκης



Γιός του βασιλιά των Λοκρών Οϊλέα και της Εριώπης. Έλαβε μέρος στον Τρωϊκό πόλεμο ως επικεφαλής των Λοκρών με 40 πλοία, όπως αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα.  

Ο βιασμός της Κασσάνδρας από τον Αίαντα
Πίνακας του  Solomon Joseph Solomon
Παρουσιάζεται ως εξαιρετικός μαχητής, τέλειος ακοντιστής και τοξότης και "γοργοπόδαρος" που μόνο ο Αχιλλέας μπορούσε να τον ξεπεράσει στο τρέξιμο.

Για να ξεχωρίζει από τον Αίαντα τον Τελαμώνιο στην Ιλιάδα αποκαλείται "μικρός" λόγω του μικρού του αναστήματος. Αυτή δεν ήταν η μόνη διαφορά που είχαν οι συνονόματοι ήρωες. Ενώ ο Τελαμώνιος ήταν σεμνός, λιγόλογος και καρτερικός, ο Λοκρός παρουσιάζεται ως αλαζόνας, ακόλαστος, αθυρόστομος και ασεβής προς τους θεούς.

Σύμφωνα με το μύθο κατά την Άλωση της Τροίας ο Αίας εισέβαλε στο ναό της Αθηνάς και βίασε την κόρη του Πριάμου Κασσάνδρα, γεγονός που προκάλεσε την οργή της Θεάς. Η Αθηνά για να εκδικηθεί για την ατίμωση έσπειρε σειρά δεινών στη Λοκρίδα. Οι Λοκροί προσέφυγαν στο Μαντείο των Δελφών και εξαναγκάστηκαν για να εξευμενίσουν τη θεά να στέλνουν κάθε χρόνο στην Τροία δύο παρθένες ως υπηρέτριες στο Ναό της. Η διαδικασία αυτή κράτησε 1000 χρόνια και έληξε οριστικά το 264 π.χ.

O θάνατος του Αίαντα


Ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας  του Αίαντα αποδεικνύεται και με το θάνατό του. Φεύγοντας από την Τροία η Αθηνά τον καταδίωξε για τη βέβηλη πράξη του και προκαλώντας μεγάλη τρικυμία βύθισε τα πλοία των Λοκρών στον Καφηρέα. Όλοι οι Λοκροί πνίγηκαν εκτός από τον ίδιο, που με τη βοήθεια του Ποσειδώνα κατάφερε να κολυμπήσει και να καταφύγει σ' ένα βράχο. Ακόμα και τότε όμως αντί να ευχαριστήσει τους θεούς για τη διάσωσή του, άρχισε να βρίζει και να  τους προκαλεί λέγοντας πως θα είχε σωθεί ακόμα και χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Ο Ποσειδώνας εξοργισμένος από την αλαζονεία και την αχαριστία του Αίαντα κομμάτιασε με την τρίαινά του το βράχο και ο ήρωας πνίγηκε.

Οι Λοκροί τιμούσαν τον Αίαντα ως γενάρχη τους και πάντα στις μάχες που έδιναν άφηναν μια θέση κενή θεωρώντας ότι ο ήρωας πολεμά μαζί τους. 
Ο Αίας ο Λοκρός
 όπως απεικονίζεται σε νόμισμα
των Οπουντίων  Λοκρών  που χρονολογείται   το 369 π.Χ.


10/2/12

Σχετικά με "Το Ζέλι σήμερα"

Αγαπητοί μου φίλοι,

Θα ήθελα να σας καλωσορίσω σ' αυτό το ιστολόγιο . Σκοπός μου είναι να καταφέρω να καταγράψω την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, που, δυστυχώς, έχουν αρχίσει να λησμονούνται. Οι πηγές είναι μηδαμινές και ελάχιστες πληροφορίες μπορούν να αντληθούν από τα βιβλία της ιστορίας. Όμως η ιστορία ενός τόπου δε χάνεται, ακόμα κι αν δεν υπάρχει καμία γραπτή αναφορά. Πολλές φορές κρύβεται στα τοπωνύμια, στη διάλεκτο, στα έθιμα και τις μνήμες των ανθρώπων , ακόμα και στους θρύλους, τα παραμύθια της παιδικής μας ηλικίας, που όλοι ακούσαμε από τους παππούδες μας. 

Άμεση προτεραιότητα μου επίσης η καταγραφή της σύγχρονης ζωής κι η προβολή του χωριού μας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Πιστεύω πως το Ζέλι διαθέτει πολλά στοιχεία που μπορούν να το καταστήσουν επισκέψιμο και όχι μόνο για όσους μεγαλώσαμε εκεί. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τις παραλίες της Σκάλας, της Αρκίτσας και των Λιβανατών. Είναι πολύ κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και την Αράχωβα. Αποτελεί εξαιρετικό κυνηγότοπο και πάνω από όλα διαθέτει μεγάλη φυσική ομορφιά με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, το σημαντικότερο αξιοθέατο του τόπου μας, ένα Βυζαντινό μνημείο που πλέον έχει πλήρως αναστηλωθεί. 

Σ'αυτή την προσπάθεια θα ήθελα τη βοήθεια όλων σας. Γράψτε μου τις μνήμες, τις απόψεις, τα σχόλια και τις ιδέες σας. Μπορείτε επίσης να θέσετε όποιο θέμα θεωρείτε ότι πρέπει να αναφερθεί. 

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε να διαβάσετε αυτό το σημείωμα και ελπίζω η προσπάθεια αυτή να βρει ανταπόκριση από όλους σας.

9/2/12

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΖΕΛΙΑΝΑΙΩΝ ΛΟΚΡΙΔΟΣ "Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ"

Τον τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει μια σημαντική προσπάθεια από νέους ανθρώπους του χωριού μας , με όρεξη για δουλειά και καλές ιδέες να αναβιώσει ο πολιτιστικός των απανταχού απόδημων ζελιαναίων λοκρίδος ο "Οσιος Σεραφείμ. Σκοπός είναι να καταφέρουμε να συγκεντρωθούμε όλοι, όσοι καταγόμαστε από το Ζέλι και να βοηθήσουμε στην ανανέωση του χωριού μας, που,δυστυχώς, έχει αρχίσει να γερνάει. Είναι καθήκον όλων μας να εγγραφούμε στο σύλλογο και να παρέχουμε όποια βοήθεια μπορεί ο καθένας. Τα γραφεία του συλλόγου βρίσκονται : Γ' Σεπτεμβρίου 13, Αθήνα, 6ος όροφος , τηλ 210 5239973. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι η ετήσια συνδρομή είναι 10 Ευρώ, ποσό που όλοι μπορούμε και πρέπει να διαθέσουμε.

Ο σύλλογος έχει δημιουργήσει Τράπεζας Αίματος στο Νοσοκομείο "Αγιος Σάββας". Όσοι έχουν βρεθεί στη δύσκολη θέση να χρειάζονται αίμα είτε οι ίδιοι είτε κάποιο δικό τους πρόσωπο, μπορούν να καταλάβουν τη σπουδαιότητα αυτής της πρωτοβουλίας. Όσοι έχουν τη δυνατότητα να δώσουν αίμα ας απευθυνθούν στο Νοσοκομείο "Αγιος Σάββας" , Λεωφ. Αλεξάνδρας 171, Αθήνα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αναφέρουν το όνομα του συλλόγου.

Στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας που έγινε την Κυριακή 5/2/2012 στα γραφεία του Συλλόγου έγινε λόγος από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. κο Παναγιώτη Σταμάτη για την πρόθεση δημιουργίας ενός "Ταμείου Αλληλεγγύης" με σκοπό την υποστήριξη όσων συγχωριανών μας βρίσκονται σε ανάγκη. Ας ελπίσουμε ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία θα αναπτυχθεί και θα υποστηριχθεί από όλους μας, μια και στη δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε, είναι απαραίτητες οι όποιες εκφράσεις ανθρωπιάς.


Τέλος, αν και οι περισσότεροι ήδη το γνωρίζετε, έχει κυκλοφορήσει το πρώτο φύλλο της επίσημης εφημερίδας του συλλόγου τα "ΖελιαΝΕΑ". Η έκδοση  είναι τριμηνιαία και διανέμεται στα μέλη του συλλόγου μέσω ταχυδρομείου. Κι εδώ η συμβολή μας κρίνεται απαραίτητη είτε αρθρογραφώντας είτε παρέχοντας όποια πληροφορία μπορεί ο καθένας, ώστε η εφημερίδα να εμπλουτιστεί σε ύλη.

Μονή Προφήτη Ηλία

Στη θέση Κάκαρος, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Ζέλι , σώζεται ένα επιβλητικό μοναστηριακό συγκρότημα με οχυρωματικό περίβολο, αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία. Η ακριβής χρονολογία ανέγερσης της μονής είναι άγνωστη. Πιθανόν ανεγέρθηκε στην περίοδο της Φραγκοκρατίας, υπέστη όμως εκτεταμένες επεμβάσεις και αναδιαρρυθμίσεις κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας.

Η μονή διαθέτει έναν επιβλητικό οχυρωματικό περίβολο, που διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση. Το καθολικό στη σημερινή του μορφή είναι μονόχωρο, καμαροσκεπές, με τρεις μεγάλες αντηρίδες στη νότια πλευρά του και με τοιχογραφικό διάκοσμο του τέλους του 18ου αι. Ωστόσο τα κλεισμένα οξυκόρυφα τοξωτά ανοίγματα στους πλάγιους τοίχους μαρτυρούν ότι στην αρχική του μορφή ήταν τρίκλιτη βασιλική, που πιθανότατα ανεγέρθηκε με την επίδραση δυτικών προτύπων. Ανάλογα στοιχεία εμφραγμένων οξυκόρυφων τόξων απαντούν και στα υπόλοιπα κτίσματα της μονής. Τα κελλιά είναι διώροφα και καταλαμβάνουν τις τέσσερις πλευρές του περιβόλου.


Πηγή : http://odysseus.culture.gr 

Όσιος Σεραφείμ ο "του Ζελίου βλαστός"

Βιογραφία

Ο Όσιος Σεραφείμ (το κοσμικό του όνομα ήταν Σωτήρης) γεννήθηκε στο Ζέλι Φθιώτιδος το1527, από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα του Ευαγγελίου γι' αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί.

Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από τους γονείς του, φίλους του αλλά και ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε το αγαπημένο του σπήλαιο και πήγε στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων.

Γρήγορα έφυγε και από αυτή τη Μονή και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκαρε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος.

Λίγο αργότερα και για να αποφύγει τη ματαιοδοξία λόγω της φήμης των αρετών του, ζήτησε την άδεια του ηγούμενου και εγκατέλειψε τη Μονή της μετανοίας του και έφθασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος, μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς. Εκεί ασκήτευσε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής.

Εκοιμήθη οσιακά σε ηλικία 75 ετών, στις 6 Μαΐου του 1602 μ.Χ. ήμερα της Μεσοπεντηκοστής στις 6 το απόγευμα, αφού προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων.


Απολυτίκιον 


Εκ, γης ανατείλασα, ως του Ζελίου βλαστός, η πάντιμος κάρα σου, Πατήρ ημών Σεραφείμ, εκβλύζει ιάματα και εκπλήττει ημάς τους πόθο τιμώντας σε. Όθεν οι τη σορώ σου ευλαβώς προσιόντες, λαμβάνουσι θεραπεία και ιάσεις τελείας. Διό σε τιμώμεν πατήρ ημών Όσιε.








Πηγή :  Ορθόδοξος Συναξαριστής  http://www.saint.gr/1522/saint.aspx 

To Zέλι μας..μια πρώτη γνωριμία..


Το Ζέλι είναι ένα ορεινό χωριό του Νομού Φθιώτιδος που υπάγεται στο Δήμο Αμφίκλειας - Ελάτειας. Ο πληθυσμός του είναι περίπου 1000 μόνιμοι κάτοικοι. 

Το χωρίο είναι χτισμένο στην ανατολική πλαγιά του όρους Βαρβάς , σε υψόμετρο 550 μέτρα και η συνολική του έκταση είναι 51.000 στρέμματα εκ των οποίων τα 24.000 είναι καλλιεργήσιμα και τα υπόλοιπα δασική έκταση.
Κύρια απασχόληση των κατοίκων είναι η γεωργία.

Αναφορικά με το όνομα Ζέλι έχουν διατυπωθεί δύο θεωρίες , η πρώτη ότι προέρχεται από τη Σλάβικη λέξη "Ζελιινάακοβ" που σημαίνει πράσινη πλαγιά και η δεύτερη ότι προήλθε από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής τους Οζόλες Λοκρούς.

Πολιούχος του χωριού είναι ο Όσιος Σεραφείμ και και η μνήμη του γιορτάζεται στις 6 Μαϊου.

Σημαντικότερο αξιοθέατο , η μονή του Προφήτη Ηλία.