21/2/12

Ημερολόγιο Πανζελιακού

Το Δ.Σ. του Πανζελιακού δημιούργησε ένα ωραίο ημερολόγιο με φωτογραφίες από το παρελθόν και το παρόν της ομάδας για την ενίσχυσή της. Είναι υποχρέωση όλων μας να αγοράσουμε έστω κι ένα καθώς κάθε καλή πρωτοβουλία πρέπει να αναγνωρίζεται και να ενισχύεται.

Όποιος θέλει να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια να απευθυνθεί στο Δημήτρη Αγγελή, Κατάστημα MULTIFONE - VODAFONE, Εθνικής Αντιστάσεως 72, Καισαριανή, τηλ 210 72 20 052.


Ποιός φταίει ?

H Eυρώπη συμφώνησε και η Ελλάδα άλλη μια φορά "σώθηκε" από την ενδεχόμενη χρεοκοπία.Γιατί μας έσωσαν? Όχι βέβαια γιατί είναι πονόψυχοι. Με το που ανακοινώθηκε ότι υπήρξε συμφωνία, το Ευρώ, αυτόματα, ενισχύθηκε έναντι του Δολλαρίου κι αυτό μεταφράζεται, σε απλά ελληνικά, κέρδος, κέρδος και..κέρδος για τους ισχυρούς εταίρους μας.

Η μόνιμη παρουσία της Τρόικα στη χώρα μας είναι αυτό που κυρίως αποδεχτήκαμε για να "σωθούμε" Ήταν αναμενόμενο. Κανείς δε δανείζει αν δεν έχει τη μεγαλύτερη δυνατή εξασφάλιση και ,δυστυχώς, αποδείξαμε ότι μόνοι μας όλο αυτό είμαστε ανίκανοι να το διαχειριστούμε.

Ποιος φταίει όμως που φτάσαμε ως εδώ? Πολλές οι απόψεις. Ξεκινάνε με το λογικό ότι για όλα φταίνε οι ανίκανοι πολιτικοί που τόσα χρόνια μας κυβερνούσαν..μέχρι και τις παράξενες θεωρίες συνωμοσίας περί σχεδίου καταστροφής της Ελλάδας από τις ξένες δυνάμεις

Όμως, μήπως είναι καιρός να αναλογιστούμε κι εμείς, ως πολίτες, τη δική μας ευθύνη? Είμαστε πραγματικά ανευθυνοι που μας "έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι"? Ο καθένας από εμάς έχει βάλει έστω κι ένα χαλίκι σ΄αυτό το τερατούργημα. Από τον αγρότη που δήλωνε στρέμματα που δεν είχε κι επιδοτούταν όλα αυτά τα χρόνια για αυτά, από τον ελεύθερο επαγγελματία και τον βιομήχανο που έβγαζε εκατομμύρια και δήλωνε ψίχουλα, από τον απλό πολίτη που προκειμένου να του επιτραπεί να παρανομήσει έδινε τα "φακελάκια", από το δημόσιο υπάλληλο που χρηματιζόταν ασύστολα προκειμένου να "παρακάμψει" το νόμο, από τον εργαζόμενο που προσκυνούσε το συνδικαλιστή αν και ήξερε ότι χρησιμοποιούσε το συνδικαλισμό ως βατήρα για το βουλευτιλίκι και κυρίως από τον ψηφόρο που ενώ γνώριζε τους κλέφτες τους συντηρούσε στα αξιώματα τους ψηφίζοντάς τους ξανά και ξανά. Τυφλωμένοι όλοι από την καλοπέραση είχαμε αποδεχτεί κι ανεχόμασταν όλα αυτά τα χρόνια όσα με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούσαν στην καταστροφή.

Αν ετούτος ο τόπος έχει έστω και μια ελπίδα, αυτή είναι μόνο η αλλαγή νοοτροπίας. Να καταλάβουμε πως αν οι ίδιοι δεν αλλάξουμε , τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν αυτό δε μπει στο πετσί μας θα μείνουμε ες αεί σαν τους "Μοιραίους" στο ποίημα του Βάρναλη να αναρωτιόμαστε:
"Φταίει το ζαβό το ριζικό μας? , φταίει ο θεός που μας μισεί ?...σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα"