13/5/12

"Μάνα, μητέρα, μανούλα..μαμά..."

Μάνα και παιδί, ένας δεσμός άρρηκτος, ακλόνητος, ίσως η μόνη αγάπη που διαρκεί για πάντα. Συναίσθημα αληθινό, ανιδιοτελές και βαθύ, από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μέχρι το τέλος.
Ποιός έφαγε νοστιμότερο φαϊ απ' της μάνας του? Ποιός δε νοστάλγησε τη μυρωδιά στα φρεσκοπλυμένα ρούχα? Όσο μακρυά κι αν φύγουμε , είναι πάντα κοντά στη μάνα μας που νιώθουμε ασφάλεια κι όσο κι αν τα έχουμε καταφέρει πάντα δίπλα της αισθανόμαστε παιδιά. Κοντά της η σκέψη μας αδειάζει κι είναι εκεί και πάλι που στα δύσκολα βρίσκουμε παρηγοριά. 
Όσο κι αν ψάξουμε δυνατότερη σχέση στη ζωή μας δε θα βρεθεί κι αυτό γιατί το ξέρουμε καλά πως όσο υπάρχει η μάνα μας, μόνοι δεν θα είμαστε ποτέ. Είναι ο παντοτινός αρχηγό της ζωής μας, ακόμα κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε. Και το σημαντικότερο..ξέρει ότι την αγαπάμε..ακόμα κι αν δεν της το λέμε..
Η γιορτή της μητέρας δεν είναι μια μέρα το χρόνο, είναι κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό αφού η προσφορά της δε σταματά ποτέ. 
Αλλά αφού το τυπικό το απαιτεί χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες του κόσμου και θα μου επιτρέψετε, ιδιαιτέρως στη δική μου μαμά...