30/3/12

Προφήτης Ηλίας - Γενικά Αρχεία του Κράτους (εγγραφο 1)



Σε μια προσπάθεια να ανακαλύψω την ιστορία του Προφήτη Ηλία κατέφυγα στα Γενικά Αρχεία του Κράτους προσπαθώντας να βρω ό,τι έχει διασωθεί για τη συγκεκριμένη μονή. Ανακάλυψα 70 έγγραφα που χρονολογούνται από το 1833 έως το 1845 και αφορούν, κυρίως, την εποχή της παρακμής του μοναστηριού μέχρι και την τελική διάλυσή του. Δυστυχώς, για την περίοδο της ακμής του  δεν έχει διασωθεί κάποιο έγγραφο, καθώς σύμφωνα με την προφορική παράδοση, κατά τη διάρκεια του Αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους , μια πυρκαγιά, που εκδηλώθηκε στο Αρχονταρίκι, κατέστρεψε όλα τα αρχεία του.

Αφού λοιπόν τα συγκεκριμένα έγγραφα είναι ό,τι μας έχει απομείνει από την κληρονομιά του μνημείου, θεωρώ ότι πρέπει να σας τα παραθέσω αυτούσια. Δουλειά αρκετά δύσκολη, αφού θέλουν τη σχετική "αποκρυπτογράφηση".

Το πρώτο έγγραφο χρονολογείται τον Ιούλιο του 1833 και είναι η αναφορά του τότε ηγουμένου της Μονής Αθανάσιου προς τη Γραμματεία Εκκλησιαστικών και Εκπαιδεύσεως. Η αναφορά αυτή αφορά τη διαμάχη που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον ηγούμενο και τον έφορο Ταλαντίου Λάμπρο Αλεξάνδρου, καθώς ο τελευταίος ήθελε να προσεταιριστεί τα έσοδα της Μονής και για το λόγο αυτό επιθυμούσε να εκδιώξει τον ηγούμενο, που δεν συμμεριζόταν τις απόψεις του.


" ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΣΕΒΑΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Κατά το 1831 συνεναίσει του Αρχιερέως Ταλαντίου και των πέριξ χωρίων επήγα εις την Μονήν Προφήτου Ηλία Κάρκαρη και ευρών αυτήν ερείπιον και χωρίς να έχει κανένα πράγμα την ανακαίνισα εξ ιδίων καθώς και οι των πέριξ χωρίων κατοικούντες ηξεύρουν και μαρτυρούν δι' εγγράφου των. Τώρα δε ο επαρχιακός Έφορος ,κύριος Λάμπρος Αλεξάνδρου, επήρεν από τους ποιμένας 2000 γρόσια. Εις οποίους είχα δώσει εγώ τα λιβάδια δια νομήν των προβάτων των επειδή αυτά τα λιβάδια είναι της μονής. Αλλά εαν παρθούν όλα τα ιδιόκτητα έχει καλώς, ότε και δεν ληφθεί τοιούτον μέτρον γενικόν, δια ποια αιτία ο Έφορος να βαστά τα ανήκοντα εις την μονήν γρόσια? Δε φτάνει τούτον μόνον αλλά παρά πάντα νόμον και δίκαιον επεμβαίνει αυθαιρέτως εις υποθέσεις μη ανήκουσες διόλου εις αυτόν αλλ' εις μόνην την Σην Γραμματείαν και παρά το ληφθησόμενον παρά της Κυβερνήσεως Γενικόν μέτρον παραλόγως και αυθαιρέτως ζητά να εξώσει της μονής τον υποφαινόμενον και να αντικαταστήσει άλλον βαδίζων εναντίων των καθηκόντων του και εναντίων της θελήσεως των επαρχιακών κατοίκων, εναντίων της θελήσεως και της αυτής Βασιλικής Κυβερνήσεως, επειδή η Βασιλική Κυβέρνησις δεν επέτρεψε εις αυτόν τοιαύτα χρέη. Οστις δε επεμβαίνει εις μη ανήκοντα εις αυτόν χρέη δεν ενοχοποιεί τον εαυτόν του και πίπτει εις έγκλημα; Αλλ' ο ρηθείς 'Εφορος καμίαν ακρόασιν δεν διδει εις τα τοιάυτα.
Εγώ μη ευρών τίποτις εις την ρηθείσα μονή, αλλά δανεισθείς χρήματα απεκατέστησα αυτήν, απέκτησα πρόβατα, μελίσσια, έκαμα ιερά σκεύη, αγόρασα βιβλία. Εκαλλιέργησα τα χωράφια και εις ανταμοιβήν αυτών ο Έφορος θέλει να με αποξενώσει αναιτίως και παραλόγως και εναντίων των καθηκόντων του ο 'Εφορος ζητά να με διώξει. Εγώ μ' όλον τούτον δια να μη φανώ αιτίαν σκανδάλων του είπα να με δώσει τα όσα εξ ιδίων μου εδώδευσα καθώς και είναι γνωστόν και στους κατοίκους της επαρχίας και οι ίδιοι μαρτυρούσι τούτο και τα πράγματα φωνάζουν και ευθύς αναχωρώ. Παρακαλώ λοιπόν την Σην ταύτην Γραμματείαν να διαταχθεί ο Έφορος δια να μη με ενοχλεί εις το εξής, ει δε ας μοι δοθοι το δίκαιόν μου και εγώ αποχωρώ.

 Εν Ναυπλίω την 13 Ιουλίου 1833                      Με το δέοντα σεβασμό,
                                                                   Ο ευπειθής μοναχός
                                                                  Αθανάσιος Αρχιμανδρίτης"

Οι "όψιμες σκουπες" του Χρυσοχοϊδη..

Πολύς ο λόγος τις τελευταίες  μέρες για τις επιχειρήσεις "σκούπα" στο κέντρο της Αθήνας ή καλύτερα στο γκέτο της Αθήνας. Μπήκαμε, ανεπίσημα βέβαια, σε προεκλογική περίοδο, αφού ακόμα εκλογές δεν έχουν ανακοινωθεί, και ξεκίνησαν οι κινήσεις εντυπωσιασμού για να μας πείσουν να προσέλθουμε στις κάλπες και να τους συντηρήσουμε στις καρέκλες τους.
Και ξαφνικά ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη θυμήθηκε τους λαθρομετανάστες...θυμήθηκε την ανοιχτή πληγή στο κέντρο της Αθήνας  αποφάσισε να την καθαρίσει. Έβγαλε χιλιάδες αστυνομικούς στους δρόμους γύρω απ την Ομόνοια κι άρχισε να μαζεύει όποιον έβρισκε μπροστά του. Όμως απ' όλη αυτή την κίνηση εγείρονται κάποια εύλογα ερωτήματα. Γιατί η "σκούπα" άργησε 10 χρόνια? Γιατί αυτό δεν έγινε πολύ πριν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο? Γιατί επέτρεψαν να γκετοποιηθεί πρώτα το κέντρο και μετά αποφάσισαν να λάβουν μέτρα? Γιατί άφησαν να κατακλυστεί η Ομόνοια από κλεφτρόνια, παράνομες πόρνες και κάθε είδους κατακάθια και όλα αυτά να συμβαίνουν μόλις δυό βήματα από το αστυνομικό τμήμα της οδού Γ' Σεπτεμβρίου? Γιατί έπρεπε όσοι 'Ελληνες είχαν σπίτια ή καταστήματα σ' αυτές τις περιοχές να εκδιωχθούν από το φόβο και την εγκληματικότητα πουλώντας τις ιδιοκτησίες τους για ένα κομμάτι ψωμί και κλείνοντας τις επιχειρήσεις τους? Κανείς δεν είχε εντοπίσει το πρόβλημα νωρίτερα? Η μόνη διαδρομή που γνωρίζουν είναι μόνο αυτή μεταξύ της Βουλής και της οικίας τους?  Και ίσως το πιο σημαντικό όλοι αυτοί, που δεν πρόλαβαν να κρυφτούν, μια και είχε τη μεγαλοψυχία ο Υπουργός να τους ενημερώσει μέσω των ΜΜΕ μια βδομάδα νωρίτερα για τη "σκούπα" , που θα μεταφερθούν? Πρόβλεψη για απέλαση απ' ό,τι ξέρω δεν υπάρχει. Πάλι ο Ελληνικός λαός θα κληθεί από το υστέρημά τους να συντηρήσει? Και ποιά είναι τελικά η λύση , να καθαρίσει προσωρινά η Αθήνα και να γεμίσει η περιφέρεια? Γιατί στην ουσία αυτή είναι η μεγαλοφυής έμπνευση του Υπουργείου. Προσωρινά να ξεβρωμίσει η Αθήνα και το πρόβλημα να μετακινηθεί σε περιοχές τις Ελλάδας, όπου τα κανάλια δε φτάνουν για να τους ξεφωνίσουν. 
Με τη Συνθήκη του Δουβλίνου η Ελλάδα έγινε ο σκουπιδότοπος της Ευρώπης, αφού προβλέπει ότι οι παράνομοι μετανάστες δεν απελαύνονται στις χώρες απ΄τις οποίες προέρχοναι, αλλά στέλνονται πίσω στη χώρα μέσω της οποίας εισήλθαν στην Ευρώπη. Δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι η κύρια πύλη εισόδου λαθρομεταναστών , λόγω της γεωγραφικής της θέση, η μόνη λύση στο πρόβλημα θα ήταν η εξαίρεση της Ελλάδας από τον όρο αυτό της Συνθήκης. 
Ας αφήσουν, λοιπόν, τις επιχειρήσεις εντυπωσιασμού κι ας διαπραγματευθούν για μια φορά σοβαρά, μήπως και καταφέρουν να λύσουν το πρόβλημα. Κι ας θυμούνται, κάθε φορά που καλούνται στην Ευρώπη να αποφασίσουν το οτιδήποτε, πως την υπογραφή του κανείς πρέπει να προσέχει πολύ που τη βάζει. Τα έκαναν σαλάτα με το μνημόνιο, που, όπως αποδείχτηκε κανείς δεν είχε διαβάσει, ας βρουν τουλάχιστον μια λύση στο πρόβλημα των λαθρομεταναστών.
Και κάτι ακόμα, κε Υπουργέ, δεν μπορεί κανείς να πείσει ένα λαό οργισμένο κι απογοητευμένο απλά και μόνο παριστάνοντας το "Ράμπο", τα λάθη είναι πολλά για να καλυφθούν με τόσο φτηνά κόλπα.