27/2/12

Απόκριες 2012

Κάθε φορά αναρωτιέμαι γιατί να μη μπορούμε ποτέ να συντονιστούμε όλοι ώστε κάτι καλό να βγει για τον τόπο που μεγαλώσαμε. Το Ζέλι τις Απόκριες είχε μια εικόνα εγκατάλειψης. Καμία εκδήλωση, τίποτα που να θυμίζει ότι το συγκεκριμένο σαββατοκύριακο δεν είναι σαν όλα τα άλλα. Και δικαιολογία δεν είναι η οικονομική κρίση. Έχουμε τόσα έθιμα, που θα μπορούσαν να αναβιώσουν και δεν έχουν κανένα κόστος. Γιατί ποτέ τίποτα δε μπορεί να γίνει? Τι φταίει και δε μπορούμε  να συνεργαστούμε όλοι ώστε να περάσουμε καλά? 

Είναι πραγματικά κρίμα τόσος κόσμος να μην έχει κάτι να δει και να χρειάζεται να μετακινηθεί για να δει ένα καρναβάλι ή ένα έθιμο που αναβιώνει σε διπλανά χωριά τη στιγμή που θα μπορούσαμε να έχουμε τα ίδια και καλύτερα και στο χωριό μας.

Το Ζέλι χρόνο με το χρόνο φθίνει και είναι άμεση ανάγκη να συντονιστούν όλοι, ο δήμος, το τοπικό συμβούλιο, οι σύλλογοι, το χορευτικό ακόμα και η ομάδα αλλά και όλοι εμείς που σ' αυτον τον τόπο μεγαλώσαμε, προκειμένου να αλλάξει λίγο το σκηνικό του γήρατος. Και για όσους πουν ότι υπάρχουν χιλιάδες αλλά θέματα που πρέπει να λυθούν, πριν τις εκδηλώσεις, θα πω απλά, πως συμφωνώ, αλλά αυτά τα μικρά είναι που θα μας μάθουν να συνεργαζόμαστε, ώστε να καταφέρουμε να χειριστούμε και τα μεγάλα.

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος29/2/12 12:47 π.μ.

    εύκολα λόγια,δύσκολες πράξεις!!!

    Πλούμης Σεραφείμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δύσκολη η πράξη αλλά αν γίνει η αρχή μπορεί να έχει αποτέλεσμα , σίγουρα θέλει πολύ προσπάθεια και διάθεση απ¨όλους κι αυτό είναι που δεν ξέρω αν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή